BƏDUĞUR

sif.is. [ fars. ] Bəxti gətirməyən, uğursuz, şükümsüz. Bəduğur adam.
[Kəndlilərdən bəzisi] təki deyirdi, bu bəduğurların üzünü görməyim. Mir Cəlal.

Синонимы

  • BƏDUĞUR bəduğur bax uğursuz 1
BƏDTƏR
BƏDZAT

Значение слова в других словарях