BƏRBAD

[fars.] сущ. барбатӀ; чкӀанвай, чкӀай, уьцӀей, ацахьай, акахьай, чӀур хьайи, кӀаняй акъатай; гзаф пис; bərbad etmək (qoymaq) барбатӀ авун, чкӀурун, чӀурун, кӀаняй акъудун, барбатӀун; гьич авун, пуч авун; bərbad olmaq барбатӀ хьун, чукӀун, чӀур хьун, кӀаняй акъатун; пуч хьун, гьич хьун; evi bərbad olmuş къаргъ. кӀвал кӀаняй акъатай, кӀвал чӀур хьайи.
BƏRAƏTLƏNDİRMƏK
BƏRBADLIQ

Значение слова в других словарях