CAHILLIQ
сущ. жегьилвал, жаванвал; // cahıllıq eləmək жегьилвал авун, жегьил тай-туьшерихъ галаз гьакӀ гьатун, аваравал авун, кефер чӀугваз вахт акъудун.
is. Cavanlıq, gənclik. Cahıllıq zamanı keçibdir əgər; Yenə yüz naxələf oğlana dəyər. Q.Zakir. [Şahnisə:] Ay qədimi, deyəsən, cahıllığın yadına düşdü
Полностью »разг. I сущ. молодость (молодые годы). Cahıllıq dövrü пора молодости, cahıllıq keçdi молодость прошла, cahıllıq dostu друг молодости, cahıllıq səhvlər
Полностью »