carlamaq
carlamaq
гл. ван кутун, ван ттун, кӀеви ванцелди жемятдиз малумрун, хабар гун, лугьун, чирун (мес. чавушди).
Полностью »Car çəkmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Carçıların indi carlar, Ər hayxurub bədov xorlar, Ələm çıxar, şədlər parlar, Bir türfə ruzigar olur
Полностью »1 глаг. 1. полоскать, отполоскать, выполоскать, прополоскать (промывать, обмывать, погружая в воду и водя из стороны в сторону в чистой воде)
Полностью »f. Car çəkmək, uca səslə camaata elan etmək, bildirmək. Uzaqdan çavuş carlayır, camaat salavat çəkir
Полностью »