DÖYMƏC
сущ. нугъ. ицӀи емишар гатана ийидай тӀуьн; куьткуьннавай фуни ниси акадарна гъеридал чрай тӀуьн; кап гайи фуни, гатай кӀеребичрин хвехвер акадарна ийидай тӀуьн.
is. məh. Yaş meyvənin döyülməsi ilə hazırlanan yemək. Gün uzun, külfət oruc, döyməc ilə keçmir əməl. M
Полностью »сущ. этногр. диал. 1. кушанье, приготовленное из мелко накрошенного хлеба и сыра, жаренных на масле 2
Полностью »I (Ağdam, Qarakilsə, Qubadlı, İrəvan) bax döğmənc II (Oğuz, Şəki) meyvəni (alça, zoğal, alma, gavalı və s
Полностью »İsti çörəyi yağla qatıb ovurlar (əzirlər). Dialektlərdə buna döyməc deyilir. Sözün əsli oymac kimi qeydə alınıb, ovmaq feili ilə bağlıdır
Полностью »