кил. da¹.
[ər.] сущ. деб, адет; // мода; dəb düşmək деб гьатун, адет хьун, мода хьун; dəb salmaq (gətirmək) деб кутун, адет тир гьалдиз гъун; dəbdən düşmək (çıx
[ər.] сущ. деббе (разивилиз атанвай са кар чӀурун патал гьакӀан багьна, са себебни авачиз гайи гафуникай имтина авун); dəbbə eləmək (çıxarmaq) кил
сущ. куьгьн. къаб (кӀарасдикай, кӀарабдикай ва мс. затӀуникай расай вирт, гъери, барут ва мс. твадай къаб)
сущ. вич рази хьанвай, разивилиз атанвай затӀуникай имтина ийидай, гайи гафуникай катдай кас; чӀихетӀ
сущ. чӀихетвал, чӀихетӀ касдин хесет (кил. dəbbəçi).
[ər. dəbbə və fars. ...kar] кил. dəbbəçi.
гл. рази хьанвай ва разивилиз атанвай са затӀуникай имтина авун, гайи гафунилай элкъуьн, гафуникай катун
[ər.] сущ. дебдебе; тескягь; дамах; // къецепатан гуьзелвал; // dəbdəbə ilə дебдебедалди, гзаф дамах гваз; ван алаз (мес
прил. 1. гурлу; гьайбатлу; гзаф дамах гвай, чӀагай; // мал-жамал авай, гзаф варлу; 2. пер. винелай гуьзел, буфта гвай, чӀагай (мес
сущ. мед. руфун аватун; грыжа; // руфун аватнавай кас.
məch. (чкадилай) юзурнаваз хьун.
прил. вилер вилик хкатай, экъис хьайи вилер авай (кас).
кил. dəbərdilmək.
гл. 1. юза хьун, юза жез авалун, юзун (гзафбур санал); 2. цаз-цаз акъвазун (чӀарар).
гл. 1. юзун, чкадилай юзун, юза хьун, агъва хьун, агъун; чкадилай къарагъун, къарагъун; 2. пер. рах. юза хьун, цӀирер акун, экъечӀиз авалун (мес
гл. чкадилай юзурун, чкадилай агъурун.
сущ. шлем, каска (ракьун бармак).
прил. (кьилел) шлем алай, ракьун бармак алукӀнавай (мес. женгчи).
[ər.] сущ. куьгьн. 1. кар тухудайди; мирзе, катиб; 2. хаттат, иер хатӀуналди кхьидай кас; каллиграф; 3
сущ. нугъ. 1. лишан ийидай затӀ, лишан (санал кӀватӀнавай мух, къуьл ва мс. чуьнуьх тавун патал адан винел патаз лишан ядай кьулуникай раснавай ири кӀ
[ər.] сущ. дин. дажжал (гуя къияматдин къаз мукьва, эхирзаман жедайла зурба са ламрал акьахна дуьньядал къведай, инсанар диндивай яргъаз ийидай са мах
прил. жадал; динж акъваз тийир, надинж (мес. аял).
сущ. нугъ. къушар кьадай желе, ккам.
гл. жадал хьун, надинж хьун, надинжвал авун.
сущ. жадалвал, женжелвал, надинжвал.
гл. нугъ. 1. десте-десте кӀватӀун, харада ттун (мес. дафтарар); 2. жергеда аваз тӀеквенар акъудун ва я жергеда аваз къванер ва я михер ягъун (мес
məch. нугъ. 1. десте-десте кӀватӀнаваз хьун, харада ттунваз хьун; 2. жергеда аваз къванер ва я михер янваз хьун; 3
сущ. 1. буба (аял аладайди); 2. устад ашукь, устад; ** dədəsi yanmaq кил. ata (atası yanmaq); dədəsinə od vurmaq кил
сущ. 1. улу бубаяр, аждад; 2. dədə-babadan нареч. бубайрилай, лап куьгьнедай, къадим девирра; dədə-babadan qalma бубайрилай амай, лап куьгьне, къадим
прил. буба авай (кил. dədə).
сущ. тахай буба.
кил. dədəverdi.
прил., сущ. буба авачир(ди) (кил. dədə 1).
сущ. нугъ. бубадин мал, папа вичин бубадин кӀваляй гваз атай мал, бубади вугай затӀар, жегьиз ва мсб
[fars.] сущ. тафт, кьавал (са патал хам алай сафунин кар хьтин, тупӀаралди ядай музыкадин алат); dəf çalmaq тафт ягъун; // тафтунин (мес
[ər.] 1. жувавай (вичивай) яргъазун, ред авун; // dəf etmək (eləmək) арадай къакъажун, алудун, хура акъвазиз хьун (мес
сущ. нугъ. тӀанурдиз фу ядай алат.
сущ. кьавалар, зуьрне-балабан (музыка манада).
кил. dəfçi 1).
сущ. 1. тафт ядай кас, тафт (кьавал) ядайди; кьавалчи; 2. тафт(ар) расдай устӀар.
тафт ядай касдин пеше, сенят; кьавалчивал.
[ər.] нареч. 1. -ра; тилит(да), гъил(да); bir neçə dəfə са шумудра; on dəfə ölç, bir dəfə biç. Ata sözü цӀудра алцума, садра атӀутӀ; 2
сущ, рах. зар. дефедарагъ, зереъатар, затӀар (са кар тешкил авун патал лазим тир затӀарин кӀватӀал).
нареч. 1. шумудни садра, са шумудра, тикрардаказ; 2. къат-къат, гзаф-гзаф.
[ər.] нареч. куьгьн. гьасятда, садлагьана.
[ər.] сущ. хазина (чилик ва я масана кӀевнавай); // пер. сервет (ччилин кӀаник квай).
прил. хазина квай; бул серветар квай (ччилин кӀаник).
[ər.] сущ. (кьейиди) кучукун, накьвадик кутун; dəfn etmək а) кучукун, кучудун, накьвадик кутун (кьейиди); б) вахт алатай, лазимсуз са затӀ хьиз гьамиш
[ər.]: dəfn-kəfn etmək куьгьн. кьейиди кафанда туна кучукун.