DÜNGÜN

zərf , klas. Gecə-gündüz, daima.
Düngün fəraqindən gözüm yaş tökərü qan axıdar. Nəsimi.
Əmma dünükün fəğan edərdi; Xunabi-cigər rəvan edərdi. Füzuli.

DÜNƏNKİ
DÜNKÜ

Значение слова в других словарях