DÜZQAMƏTLİ

sif. Qaməti düz, sərrast.
İmran kişi üzdən arıq və cansız görünən, ucaboy, şax dayanan, düzqamətli bir kişi idi. M.Hüseyn.

DÜZQAMƏT
DÜZQANADLILAR

Значение слова в других словарях