DAYANIQSIZ
прил. 1. мягькем тушир, дурумсуз; сабурсуз (мес. кас); 2. дегиш жедай; давамсуз, алатна фидай, яргъалди тефир.
sif. 1. Dayanığı olmayan, möhkəm olmayan; mətanətsiz, səbatsız, dözümsüz. Dayanıqsız adam. 2. Sabit olmayan; davamsız, keçici, sürəksiz
Полностью »прил. 1. неустойчивый. физ. Dayanıqsız hal неустойчивое состояние, dayanıqsız sistem неусточивая система, dayanıqsız faza неустойчивая фаза, dayanıqsı
Полностью »