DEŞİLMİŞ

Deşilmək”dən f.sif. Deşilmiş divar. Deşilmiş vedrə. Deşilmiş yara.
– Güləsər atasının altı deşilmiş çarığını gözdən keçirdi və içəri adladı. İ.Şıxlı.

DEŞİLMƏK
DEŞMƏ

Значение слова в других словарях