DİKƏLTMƏK
приподнимать, воздвигать, придавать вертикальное положение, водружать
гл. 1. тик акъвазарун, тик гьалдиз гъун, тик(диз) кьун (хкажун); тикарун (мес. кьил); 2. пер. кӀвачел акьалдарун, арадиз акъудун, аслу тушир гьалдиз г
Полностью »Yumşaq, yumşal sözlərinin qədim törəmə kökü yumşa kəlməsi olduğu kimi, dikəltmək sözünün də kökü tarixən dikə olub
Полностью »глаг. разг. 1. nəyi выпрямлять, выпрямить что (сделать прямым что-л. согнутое, искривленное; распрямить
Полностью »f. 1. Dik vəziyyətə gətirmək, dik tutmaq, dik qaldırmaq. [Rüstəm bəy:] Mahmud, Mahmud!… Başını bir az dikəlt… N
Полностью »