DİLKEŞ

sif. [ fars. ] klas.
1. Ürəkaçan, könülaçan, qəlbi sevindirən.
Ey camalı günəş, zülfləri dilkeş; Cana saldın atəş, çıxanda sərxoş. M.P.Vaqif.
Ol mənzəreyi-dilkeşə min çeşmlə guya; Bir riqqət ilə çərx özü eylərdi təmaşa. A.Səhhət.

2. Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı.

Синонимы

  • DİLKEŞ dilkeş bax ürəkaçan
DİLİUZUNLUQ
DİLQANADAN

Значение слова в других словарях