cəmdə fiqh (bax) alimləri.
bax furqan.
şəriətə əsaslanan qanunları tətbiq etmək üsulları .
müsəlmanların xristianlara verdikləri ad.
oda sitayiş edən; atəşpərəst, maq zərdüşt tərəfdarları, qədim parslar.
bədnəzərdən, gözəgəlmədən qorunmaq üçün qola, yaxaya və s. taxılan ağ xallı qara muncuq.
dünyadan əl çəkib ibadətlə məşğul olan.
yanma, fəlakət; cadu duası nəticəsində bir adama yetirilən bəla, azar.
dini-əxlaqi normaların pozulması, dinə görə qəbahət sayılan iş, savab sayılmayan iş.
günah iş görüb qəbahətə batma.
günaha batan adam, günahı olan adam; dini-əxlaqi normaları pozan adam.
yarımdairə şəklində tavan, qübbə.
adamlar yığını, dəstəsi; dəstə.
bax həcc.
Məkkəni (Kəbəni) və Mədinəni ziyarət etmiş hacı.
Məkkədə Kəbəni ziyarət etmiş adama verilən ad.
Quranın bütün ayələrini əzbərdən bilən.
1. Allahın adlarından biri; 2. doğru, düz, həqiqi; 3. bax haqqə.
Quran surələrindən birinin adı (« haqq olan qiyamət» deməkdir).
İslam dininə görə yeyilməsinə, işlədilməsinə və ya özünə mal edilməsinə icazə verilən şey, qadağan edilməmiş şey
şəriət qanunlarına görə yeyilib-içilməsinə, deyilməsinə, edilməsinə verilməyən, qadağan edilən şeylər
Quranda Marut (bax) adlı mələkin yoldaşı; seyr məlaikəsi.
XVIII əsrdə yəhudilər arasında yayılmış dini-mistik cərəyan.
əsla, Allah göstərməsin.
Allah göstərməsin, Allah eləməsin.
1. Məhəmməd peyğəmbərin ata tərəfinə mənsub olduğu nəsil; 2. Haşimilər sülaləsi.
bax həvarilər.
cəhənnəmin dibi, cəhənnəm quyusu; cəhənnəm guşələrindən (təbəqəlrindən) biri, əsfəl ( bax).
yəhudilərin ibadət evi, ibadətxanası.
qədim yunanlarda: təntənəli qurban mərasimi.
qədim yunanların tanrılarından biri.
1. bədnəzərdən, həmzaddan qorunmaq üçün uşaqların boynuna asılan dualı asqı; 2. dua; 3. bütxana.
Allahın dostu (Məhəmməd peyğəmbərin ləqəblərindən biri).
pak alim, dini rəhbər (papanın və kahinlərin ləqəbi).
1. Zilhiccə ayında Məkkəyə gedib Kəbəni ziyarət etmə; ümrə; 2. Quran surələrindən birinin adı.
bax haccühərəmeyn.
bax həcərüləsvəd.
Kəbədə ziyarətçilərin müqəddəs saydıqları qara daş, ibadət daşı.
yenidən dəstəmaz almağa səbəb olan natəmizlik.
Quran surələrindən birinin adı («dəmir» deməkdir).
Məhəmməd peyğəmbərin qanun hökmündə olan sözlərinə verilən ad; dini rəvayət, dini hekayə, qissə.
Allah haqqı, vallah (andiçmə).
Tanrı
1. böyük haqq; 2. məc. böyük Allah.
1. boyundan asılan dua; 2. boğazaltı (bəzək şeyi); 3. çiyindən aşırma.
mədh, dua, sitayiş, Fatimə surəsinin bir adı.
Allaha minnətdarlıq, Allaha təşəkkür, tərif; Quranın birinci («Fatihə») surəsinin daha bir adı.
dindaş, eyni dinə mənsub olan, həmməzhəb.
Allaha şükür, şükrüllah.
bax həmdin.