is. məh. Həsir toxunmasında işlədilən dişli ağac alət.
1 сущ. острогубцы, кусачки (острые щипцы для отрезывания проволоки, гвоздей и т.п.) 2 сущ. разг. укус (укушенное место)
Полностью »bax dişlək. [Şahqulu:] Artıq danışsan, vallah, səndən dişdək allam ki, ürəyin gedər, qəşş eylərsən. N
Полностью »