DİŞƏKLİ

sif.
1. Dişəyi olan.
2. Kələ-kötür, girintili-çıxıntılı.
3. Kənarları diş-diş, dişək-dişək olan. Dişəkli yarpaq.
// Dalayan. Gicitkən yarpağı dişəkli olur.

Синонимы

  • DİŞƏKLİ kələ-kötür — girintili — çıxıntılı
DİŞƏK-DİŞƏK
DİŞƏLƏMƏK

Значение слова в других словарях