Gülüş durub-durub ah çəkirdi…
Durub-oturmaq (əyləşmək) yaxud oturubdurmaq – birisi ilə vaxt keçirmək, əlaqə saxlamaq, yoldaşlıq etmək, dostluq etmək.
Əbəs yerə cəfa çəkmə, yar olmaz; Rəqib ilə durub-oturan sənə.
[Mirzə Qədir] hər zaman böyük adamlarla durub-əyləşirdi.
[Ağca] xüsusilə zəmanəyə mənsub oxumuşlar, firqəçilər, ziyalılar ilə duruboturmağı arzu edirdi.