DÖNƏ
сущ. нугъ. тилит, гъил, сефер; bu dönə и сефер.
“Filankəsin dönəlgəsi dönüb” deyirlər. Dönə qədim mənbələrdə “vaxt” kimi açıqlanıb. Dönəlgəsi dönüb, yəni “vaxtı dönüb, işlərin qaydasında getdiyi gün
Полностью »(Qafan, Mingəçevir) dəfə. – Bir dönə mən oduna gedəndə, bir dönə də sən get (Qafan)
Полностью »