DÖYÜKMÜŞ

f.sif. Çaşmış, özünü itirmiş, çaşıb qalmış, mat qalmış.
O, içəri girdi, döyükmüş gözləri ilə dükanın içindəkilərə baxdı. M.Hüseyn.
…Qulam döyükmüş (z.) halda ətrafına baxınıb soruşdu. Ə.Əbülhəsən.
Camaat hamısı döyükmüş (z.) halda birbirinə baxırdı. Ə.Vəliyev.

DÖYÜKMƏK
DÖYÜLMƏ

Значение слова в других словарях