DÜKANDAR

[ ər. dükkan və fars. …dar]
1. köhn. bax dükançı.
Üç adam bir stolun başında oturub çilov yeyirdi… Onlardan biri onu [Firidunu] bir dükandar, yaxud xırda tacir zənn edərək, ayağa durdu… M.İbrahimov.

2. Dükanda satıcı.
[Dadaş:] Biz balaca bir dükandarıq, üzümüz danlağa öyrənibdir… S.Rəhimov.
Dükandar irəli yeridi ki: “xahişiniz nədir?” Mir Cəlal.

Синонимы

  • DÜKANDAR dükandar bax dükançı
DÜKANÇILIQ
DÜKANDARLIQ

Значение слова в других словарях