DƏBBƏKAR
[ər. dəbbə və fars. ...kar] кил. dəbbəçi.
I прил. склонный к отказу от заключённой сделки II сущ. человек, который склонен к нарушению сделок
Полностью »ə. və f. dəbbələyən; öz vədindən, sözündən və ya kəsilmiş qiymətdən imtina edən
Полностью »