dəcəl
dəcəl
sif. 1. Dinc oturmayan, rahat durmayan, nadinc. Görsəm çamırlı bir küçədə oynayır haçaq; Çılpaq, ayaqyalın, başaçıq bir dəcəl uşaq
Полностью »I сущ. шалун, шалунья, проказник, проказница, озорник, озорница, баловник, баловница II прил. шаловливый, озорной
Полностью »1. повеса, озорник, проказник, пострел; 2. шаловливый, бедовый, капризный, строптивый;
Полностью »I. i. prank, mischief, prankish person II. s. naughty, prankish, mischievous; ~ uşaq mischievous / naughty child; d
Полностью »DƏCƏL – DİNC Heç on beş il bundan qabaqkı dəcəl uşağa oxşamır (M.İbrahimov); Çox dinc, sakit uşaqdır! (“Ulduz”)
Полностью »