dəlalət
dəlalət
[ər.] сущ. 1. делил, субут; // dəlalət etmək (eləmək) субут авун, къалурун, тестикь авун; 2. клас. рехъ къалурун, чӀехивал, регьбервал; // dəlalət etm
Полностью »сущ. доказательство, довод, свидетельство; dəlalət etmək nəyə свидетельствовать о чём, доказывать, подтверждать что
Полностью »is. [ər.] 1. Dəlil, sübut. □ Dəlalət etmək (eləmək) – sübut etmək, göstərmək, təsdiq etmək. [Hakimi-şər:] Siz məni inandırırsınız ki, Ağa Mərdan dinda
Полностью »