DƏNGƏ

(Ağdam, Göyçay, Sabirabad, Ucar)
tayfa, nəsil. – Bizim kətdə beş dəngə var; – Bırda var Süleymannı dəngəsi, Hajabbasdı dəngəsi, Qışdağarxı dəngəsi; – Mən beşşərik dəngəsində oluram (Ucar); – Bizim kətdə var biri Hacabdılla dəngəsi, so:ra Hacmıssaflı dəngəsi, so:ra da Dəlməməddi dəngəsi (Göyçay); – Gərək on iki dəngə ola kətdə (Ağdam)
DƏNGAH
DƏNGƏNƏ

Значение слова в других словарях