EYMƏ
сущ. нугъ. тагъар, хпен ва я цӀегьрен хамуникай авунвай чанта (къене къатух, ттугъ хуьн патал).
is. məh. İçində qatıq, ayran və s. saxlamaq üçün qoyun və ya keçi dərisindən torba. Çatdılar obaya, ey qatıq satan; Hər eyməyə tökmüşdülər üç qazan
Полностью »сущ. бурдюк (мешок из бараньей шкуры, служащий для хранения масла и др. молочных продуктов)
Полностью »(Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) bax eğmə
Полностью »Dilimizdə dərini aşılamaq üçün “закваска” mənasını verən ey sözü olub, eymə həmin kəlmə ilə qohumdur və ad-feil omonimi kimi işlədilib
Полностью »