FINXIRMAQ
гл. 1. пурх авун (ягъун), пуф авун (ягъун), пурхун (мес. бугъади, балкӀанди); 2. гьахьтин ван акъудиз-акъудиз къене авай гьава, бугъ, газ ара атӀуз-атӀуз къецел акъудун (мес. машинди).
глаг. 1. фыркать, фыркнуть: 1) с шумом выпускать, выпустить воздух из ноздрей. At fınxırdı конь фыркнул, ayı fınxırdı медведь фыркнул 2) прерывисто, с
Полностью »f. 1. Havanı burun deşiklərindən güclə buraxmaqla səs çıxarmaq. İnək fınxırır. – Buğa fınxırıb dik ayağa qalxdı
Полностью »