fırlatmaq
fırlatmaq
гл. 1. элкъуьрун; алчударун (мес. машиндин руль); 2. гадрун, вегьин, галтадрун, гьалчун.
Полностью »f. to rotate (d.), to turn (d. on), to whirl (d.), to spin* (d.), to twirl (d.)
Полностью »1. FIRLATMAQ Vaqif başını aşağı salıb barmağındakı əqiq üzüyü fırladırdı (Çəmənzəminli); HƏRLƏMƏK, FIRLAMAQ
Полностью »f. 1. Fırlandırmaq, dolandırmaq, hərləndirmək. Maşının sükanını fırlatmaq. – Vaqif başını aşağı salıb barmağındakı əqiq üzüyü fırladırdı
Полностью »