gir
gir
is. [fars.] Güc, qüvvət, taqət. Əlinin giri yoxdur. Qolunun giri. – Tüfəngini qaparaq; Yalınayaq çaparaq; Güvənib öz girinə; Qoşdu döyüş yerinə
Полностью »сущ. устар. сила, мочь. Bir işi görməyə giri yoxdur нет мочи сделать что либо; girdən düşmək лишиться сил ◊ girə vermək kimi выдавать, выдать кого; gi
Полностью »[fars.] сущ. гуж, къуват, тӀакь(ат); girdən düşmək (getmək) гужунай аватун, къуватдай аватун, тӀакь атӀун; ** girə düşmək кил
Полностью »(Ağdam, Bakı, Quba, Lənkəran, Kürdəmir) güc, qüvvə. – Qucalmışam, hindi lap girdən düşmüşəm (Quba); – Girim olsaydı, birin sənə çəkərdim (Lənkəran)
Полностью »