сущ. религ. гурия:
1. в мусульманской мифологии: вечно юная красавица, обитательница рая, услаждающая попавших туда праведников; райская дева
2. перен. поэт. красавица
◊ huri kimi как ангел; как фея; красивая, как гурия; писаная красавица
is. [ər.] Əsil mənası “cənnət qızı” olub, klassik şeirdə təşbeh yolu ilə gözəlin epitetlərindən biri kimi işlənir
Полностью »[ər.] сущ. гьуьри (асул мана “женнетдин руш” яз, тешпигьра гуьзелдин эпитетрикай сад); // huri kimi гьуьри хьтин, гзаф гуьзел дишегьли (руш)
Полностью »Ərəbcə “qaragözlü” deməkdir. Pəri sözünün sinonimidir (bu farscadır). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »