HƏRBİYYƏ
[ər.] сущ. куьгьн. 1. дяведин ва аскервилин крариз килигдай девлетдин идара; 2. кил. hərbi 2).
is. [ər.] köhn. 1. Hərbi və əsgəri işlərə baxan dövlət idarəsi. 2. Hərbi. Cuma İmanzadə 1922-ci ildə Bakıda hərbiyyə məktəbini bitirmişdi
Полностью »устар. I сущ. 1. военное министерство 2. военное училище II прил. военный. Hərbiyyə məktəbi военная школа, hərbiyyə naziri военный министр
Полностью »