sif. [ər.] 1. İnsan cəmiyyətinə aid olan. İctimai quruluş. İctimai inkişaf qanunları. // Cəmiyyətdə insanların həyat və münasibəti ilə bağlı olan, cəm
Полностью »прил. 1. общественный: 1) относящийся к обществу, создаваемый обществом, осуществляемый в обществе. İctimai quruluş общественный строй, ictimai tərəqq
Полностью »s. (müxt. mənalarda) public, social; ~ quruluş social system; ~ elmlər social sciences; ~ mülkiyyət public property; ~ binalar public buildings; ~ şüu
Полностью »[ər.] прил. ижтимаи (1. общественный; инсанрин жемиятдиз талукь тир; инсанрин (жемиятдин) яшайидихъ, авсиятдихъ галаз алакъалу тир (мес
Полностью »Ərəb mənşəlidir, cəm, cəmiyyət, icma, camaat tipli sözlərlə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »