İMMANENT

прил. филос. имманентный (внутренне присущий какому-л. явлению). İmmanent səbəblər имманентные причины, immanent inkişaf имманентное развитие
İMLA
İMMANENTLİK
OBASTAN VİKİ
İmmanent fəlsəfə
İmmanent fəlsəfə — 19- cu əsrin sonunda fəlsəfədə yaranmış cərəyanlardan biridir. Bu fəlsəfəyə görə "yalnız haqqında fikir yürüdülən şeylər mövcuddur", varlıq şüura immanentdir, obyekt subyektlə qırılmaz bağlıdır. Tanınmış nümayəndələri; Şuppe, Şubert - Zoldern, Remke, Lekler və b. immanentlər Kantın "şey özündə"sini tənqid etmiş, kantçılıqdan Berkli və Yuma qayıtmağı irəli sürmüşlər. İmmanent fəlsəfənin inikas nəzəriyyəsini inkar etməsini, idrakı "şeylərin şüura daxil olması" kimi səciyyələndirməsini sonralar neorealizm tərəfdarları qəbul etmişlər. 20- ci əsrin əvvəlində immanent fəlsəfə xırda cərəyanlara parçalanmışdır.

Значение слова в других словарях

выка́рмливание кры́ночный срамота́ ста́птывание фабрикацио́нный фасо́ванный апа́тия камеру́нец костра́ незащищённый схе́мка управдела́ми шаржиро́вка люса boil off contract daisy ham kilometrage Pechora Pembroke reigning Surrey муаровый мякоть хрипеть