İMMANENT

прил. филос. имманентный (внутренне присущий какому-л. явлению). İmmanent səbəblər имманентные причины, immanent inkişaf имманентное развитие
İMLA
İMMANENTLİK
OBASTAN VİKİ
İmmanent fəlsəfə
İmmanent fəlsəfə — 19- cu əsrin sonunda fəlsəfədə yaranmış cərəyanlardan biridir. Bu fəlsəfəyə görə "yalnız haqqında fikir yürüdülən şeylər mövcuddur", varlıq şüura immanentdir, obyekt subyektlə qırılmaz bağlıdır. Tanınmış nümayəndələri; Şuppe, Şubert - Zoldern, Remke, Lekler və b. immanentlər Kantın "şey özündə"sini tənqid etmiş, kantçılıqdan Berkli və Yuma qayıtmağı irəli sürmüşlər. İmmanent fəlsəfənin inikas nəzəriyyəsini inkar etməsini, idrakı "şeylərin şüura daxil olması" kimi səciyyələndirməsini sonralar neorealizm tərəfdarları qəbul etmişlər. 20- ci əsrin əvvəlində immanent fəlsəfə xırda cərəyanlara parçalanmışdır.

Digər lüğətlərdə

из- бу́дочка допродава́ть идеогра́фия изобари́ческий огосударствля́ться прострочи́ть фанфаро́н Ингерманландия compactness cultural fantasmo foreman fortunately hypothermal neutron-deficient ozonize Riff screen memory wispy wrestle выкарабкиваться одномоторный ощетиниваться способ