sif. [lat.] 1. biol. İnstinktə aid olan, instinktdən törəyən (bax instinkt 1-ci mənada). Arıların şan və ya quşların yuva tikməsi, quşların isti ölkəl
Полностью »I прил. инстинктивный: 1. обусловленный инстинктом. İnstinktiv hərəkət инстинктивное движение 2. бессознательный, безотчетный, непроизвольный II нареч
Полностью »[lat.] прил. 1. биол. инстинктдиз талукь тир, инстинктдикай арадал къведай; инстинктдин; 2. вичелай (жувалай) аслу тушир, фагьум тавуна гьакӀ гьисс ав
Полностью »