sif. Heç bir iradı, nöqsanı olmayan; nöqsansız, qüsursuz, eyibsiz. İradsız iş. İradsız əsər. İradsız adam olmaz
прил. безукоризненный, не заслуживающий укора, порицания
iradsız
nöqsansız — qüsursuz — eyibsiz
s. irreproachable, impeccable; ~ davranış impeccable conduct
sif. impéccable, irréprochable