is. dilç. nom m, substantif m ; ümumi ~ nom commun ; xüsusi ~ nom propre
is. dilç. nom m, substantif m ; ümumi ~ nom commun ; xüsusi ~ nom propre
is. [ər.] 1. köhn. Ad. Hökmün Malik Əjdər, ismindir Ədhəm: Didələrim qan-yaş tökər dəmadəm. Aşıq Abas
Полностью »сущ. 1. разг. имя (человека). İsmin nədir? как твое имя? 2. лингв. имя существительное. İsmin halları падежи имен существительных, isimlərin hallanmas
Полностью »i. 1. arx. name; İsminiz nədir? What is your name? 2. dilç. noun; ümumi ~ common noun; xüsusi ~ proper noun; konkret ~ concrete noun; mücərrəd ~ abstr
Полностью »[ər.] сущ. 1. куьгьн. тӀвар; 2. грам. исим, существительное; ismi-cəm куьгьн. исимдин гзафвилин кьадар; ** ismi-əzəm махарик: суьгьурлу дуьадин тӀвар,
Полностью »