İSRİF
сущ. нугъ. къеняткарвал, гьахъ-гьисаб ччир хьунухь.
сущ. устар. бережливость, экономность, расчетливость; isrif etmək (eləmək) экономить, сэкономить
Полностью »(Bərdə, Bolnisi, Gədəbəy, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki, Tovuz, Ucar, Zərdab) bax isrip. – İlan ilandı kın, o da isrifnən işdəder hər şeyi (Gədəb
Полностью »