issız
прил. диал. 1. безлюдный, опустелый, пустынный 2. одинокий
ıssız
sif. Heç bir insan yaşamayan, əhalisiz, boş, xali, şenliksiz. [Knyaz:] Həp düşündükcə boğar ruhu soyuq; Qaba, issız və dərin bir boşluq