içilmək
f. être bu, -e
f. to be* drunk
глаг. выпиваться, быть выпитым
“İçmək”dən məch. Xörəyin üstündən çay içildi. Qabdakı su içilib qurtarmışdı. – [Kərəm:] Qəribin boynuna kəfən biçilməz; Əcəl camı çox acıdı, içilməz!
быть выпитым, выпиваться, распиваться