f. nəzəri cəlb edən, gözəşirin
f. görüşüb öpüşmə
DİFA’ ə. düşmən hücumundan özünü qoruma; müdafiə
f. qazan. Digi-dəruni «daxili qazan» m. mədə, qarın
f. başqa(sı), o biri(si)
f. 1) başqa cür, başqa növ; 2) m. halı pozğun, bərbad; 3) m. alt-üst, bərbad
f. vermə, veriş
f. 1) çirkin, pis; 2) acıq, hirs; 3) qala, istehkam
f. 1) solğun, qəmgin; 2) xəstə, naxoş; 3) sərxoş, kefli; 4) fikirli, fikrə batmış; 5) qara(nlıq); 6) acıqlı, hirsli
ə. vərəm
ə. baxış, nəzər
f. 1) ürək, qəlb; 2) zövq, həvəs; 3) m. cəsarət. Dili-məhcur yaralı qəlb; dili-sərgəştə qəlbi çaşmış, çaş-baş olmuş; dili-suzan yanar qəlb; dili-zar a
f. 1) ey ürək! ey qəlb! 2) əzizim! ey canım!
DİLAGAH, DİLAGƏH f. xəbərdar, arif
f. 1) ürək açan, könül açan; 2) m. sevgili
f. 1) ürək rahatlığı, ürək dincliyi; 2) m. gözəl, sevgili
f. könül bulandıran, xoşa gəlməyən
f. 1) ürəkli, cəsarətli, qəhrəman, cəsur; 2) danışmağa mahir olan; dilli
f. 1) dilbər, gözəl; 2) istəkli, sevimli
f. ürək incidən, qəlb qıran
f. ürəyi incik, könlü incimiş
f. sözü, hərəkəti xoşa gələn; könülaçan
f. «ürəkdən ürəyə» m. səmimiyyətlə, sədaqətlə
f. 1) ürəyi bağlı; vurğun; 2) əziz, sevimli (uşaq)
f. 1) ürək aparan, qəlbi valeh edən; 2) m. sevgili
f. ey dilbər!
f. dilbər kimi, dilbərcəsinə
f. «ürək aparma» m. gözəllik
f. ürəyi bağlı; vurğun, aşiq
f. 1) ürəyi ələ alan; 2) insana yovuşan; nəvazişli; 3) m. dilbər, sevgili
f. könül vermiş, aşiq
f. 1) ürək verən, qəlb bağışlayan; 2) m. sevgili
f. ürək deşən, qəm gətirən
f. ürəyi sınmış, dərin kədəri olan
f. bax dilfiruz
f. «ürəyi solğun» m. ümidsiz, qəmgin
f. ürəyi yaralı, könlü sınıq
f. könül aldadan, qəlbi əyləndirən
f. ürəyi parladan, qəlbi sevindirən
f. 1) ürəyi tutqun; qəmli; 2) usanmış, bezmiş; 3) incik, incimiş
f. 1) ürəyi əridən, ürəyin davam edə bilməyəcəyi (dərd, qüssə)
f. ürəkaçan, könülaçan, fərəhləndirən
f. ürək əridən
f. ürək istəyən, qəlbin arzuladığı
f. və ə. ürəyi xarab, halı pozğun
f. ürəyi incidən, könülə əziyyət verən
f. ürəyi incik; incimiş
f. ürəyi xəstə olan, qəlbi xəstə kimi olan
f. ürəyi qana dönmüş, çox kədərli