f. 1) ürəyi tutqun; qəmli; 2) usanmış, bezmiş; 3) incik, incimiş.
f. 1) ürəyi tutqun; qəmli; 2) usanmış, bezmiş; 3) incik, incimiş.
DİLGİR – ŞƏN Mənə giley yazan şagirdlərdən mən özüm çox artıq dərəcədə dilgirəm (C.Məmmədquluzadə);
Полностью »sif. [fars.] köhn. Ürəyisınıq, narazı, incik, dilxor, pərt. Mən bir belə mövsümdə bahar axşamı dilgir; Bir lövheyi-eşq eylər idim qəlbdə təsvir
Полностью »