FƏLƏQ(Q) ə. şəfəq, dan // alaqaranlıq, sübh
ə. keçmişdə: müqəssirləri, xüsusilə şagirdləri cəzalandırmaq üçün alət
FƏLİZALİK(Ə) ə. bunun üçün, buna görə
ə. 1) əkinçi; 2) kəndli, kəndçi
ə. bax füls
ə. 1) cəmiyyət və təbiətin ümumi qanunlarından bəhs edən elm
ə. fəlsəfəyə aid olan
ə. «fəlsəfi» c. fəlsəfəyə aid məlumatlar, fikirlər
ə. ağız
FƏMƏN YƏ’MƏL ə. «hər kəs əməl etsə» başdansovdu, alayarımçıq
ə. və f. 1) ağız açan, danışan, söyləyən; 2) diləyən, istəyən
ə. ağıza aid olan
FƏNA’ ə. 1) pis, yaman; 2) yox olma; yoxluq, fanilik; 3) ölmə, keçinmə; 4) təsəvvürdə: mənəvi təkamülün yeddinci pilləsi
FƏNA’KAR ə. və f. pis işlər görən // işindən konkret nəticə əldə etməyən
FƏNA’PƏZİR ə. və f. yox olan
ə. və f. bax fəngir
ə. və f. hiyləgər, kələkbaz, fəndgir
ə. 1) elm, bilik; elmin müəyyən sahəsi; 2) texnika; 3) m. biclik, fənd
ə. bax fənnən
ə. elm və fənnə əsaslanan, elm və fənn vasitəsilə
ə. fənnə aid olan; texniki
FƏR1 f. burdurma (saç haqqında). FƏR2 ə. bax fərr. FƏR3 ə. qaçma, qaçaqaç. FƏR’ ə. 1) budaq, qol-budaq; 2) şöbə, bölmə; 3) əsas olmayan, ikinci dərəcə
ə. enli üst paltarı
ə. «firdövs» c. behiştlər
ə. 1) vaz keçmə, tərk etmə; 2) istirahət; 3) rahatlıq, aludəlik
ə. 1) azad olma, sərbəstlik; 2) əl çəkmə; 3) işsiz olma, işsizlik; 4) farağat
ə. və f. evin, torpağın və s. satılması haqqında sənəd
ə. bax fərəh
f. toplu, toplanmış, yığcam
f. və ə. xatircəm
f. 1) gen-bol, geniş; 2) şadlandıran, ürəkaçan; 3) çox, bol
f. layiq, münasib
ə. «fəridə» c. nadir, misilsiz şeylər
ə. «firon» c. fironlar
ə. «fərizə» c. 1) İslam dini hüququnun mirasdan bəhs edən sahəsi; 2) m. borc, vəzifə; 3) m. sərəncam, göstəriş
ə. bax firaq
ə. f. «fərman» c. fərmanlar
f. yaddan çıxarma; unutma
f. dərvişlərin görüş yeri
f. bax firar
f. bax firari
FƏRASƏT1 ə. atsürmə, minicilik. FƏRASƏT2 ə. bax firasət
ə. bax firaş
ə. Kəbənin təmizlik xidməti
f. bax firaz
f. yüksəldən, ucaldan
f. kök, tosqun; sağlam
f. son, axır, aqibət