ə. 1) gözə çəkilən qara rəng; sürmə; 2) göz dərmanı
ə. insanın 30-50 yaş arasındakı kamillik dövrü
f. papaq
f. papaqtikən, papaqçı
f. əsli y. bax qülbə. Külbei-əhzan 1) yasxana, matəmxana; 2) m. bu dünya
f. yarımxəz üst geyimi
f. durna
f. 1) zəhmət, məşəqqət, yorucu iş, möhnət; 2) səmərəsiz zəhmət, əbəs çalışma; 3) rəsmi rəftar; 4) m. ailə, oğul-uşaq; 5) m
f. bax külxən
f. bax külxəni
f. hamamlarda suyu qızdırmaq üçün od yandırılan yer, hamam ocağı
f. gecəni külxanda keçirən evsiz-eşiksiz // avara, sərgərdan
ə. bütün, hamı(sı)
ə. tamamilə, bütünlüklə, hamılıqla
ə. çoxlu, bol, bolluca
ə. «külli» c. 1) bir şeyin toplusu; 2) bir yazıçı və ya şairin bütün əsərləri
ə. 1) bütünlüklə, tamamilə; 2) heç, qətiyyən
ə. 1) bütünlük, ümumilik; 2) çoxluq
ə. paltarın qolu
f. edən, edici
KÜNBƏD, KÜNBƏZ f. 1) qübbə, yarımdairə şəklində tavan; 2) göy qübbəsi; 3) böyük, girdə qovuq
f. bucaq, guşə
KÜND1 f. 1) biçinsiz, kobud; 2) küt, kəsməyən; 3) saatın dala qalması; 4) m. qoçaq, cəsur, igid. KÜND2 f
f. 1) dustaqların ayağına vurulan bənd, bağ; 2) yaymaq və yastılamaq üçün girdə şəklə salınmış xəmir parçası
ə. 1) dünya, aləm; 2) bax künfəyəkun
ə. xaraba, alt-üst, darmadağın
ə. 1) bir şeyin sonu, ən son nöqtəsi; 2) fəlsəfədə: mahiyyət
f. atəşgədə, atəşgah
ə. gizli xəzinə
ə. «kənz» c. xəzinələr, dəfinələr
ə. ərəblərdə «əbu», «ibn» və ya «ümm» sözləri ilə başlanan ləqəb
KÜR(Ə)1 ə. 1) mədən ocağı, dəmirçi kürəsi; 2) xörək bişirmək üçün dəmirdən və ya palçıqdan qayrılmış kiçik ocaq; 3) yeraltı su yatağı
ə. qəm, qüssə, kədər, dərd, qayğı
ə. və f. dəmirçinin, çörəkbişirənin və b. ocaq olan otağı
KÜRƏMA’ ə. «kərim» c. kərimlər
ə. kürəşəkilli, girdə
ə. yumruluq, yuvarlaqlıq
f. əlini döşünə qoyub birisinin qarşısında baş əymə; təzim
ə. əllə yazılan kitabın səkkiz səhifədən ibarət hissəsi
ə. 1) səma, göy; 2) m. ilahi; Allah
ə. 1) bir neçə pilləli oturacaq // müəllim və ya natiqin oturduğu yer; 2) taxt; 3) mərkəz; 4) ərşin altındakı göy təbəqəsi
ə. 1) təkrarlama, bir şeyin bir-birinin ardınca olması; 2) yüz min
ə. uşaq xəstəliyi
ə. yeyən-içən
KÜST(ÜVAN) f. pəhləvanların bellərinə bağladıqları ip
f. arsız, həyasız, sırtıq, üzlü
f. arsızcasına, həyasızcasına, sırtıqcasına