f. 1) su; 2) ərimiş, əzgin; 3) göz yaşı; 4) şərab; 5) m. lətif, yüngül (su haqqında). Abi-atəşparə – «od parçası kimi su» bax abi-atəşrəng; abi-atəşrə
ə. «əb» c. atalar, ata-baba
ABAD1 ə. «əbəd» c. həmişəlik olanlar. ABAD2(AN)1 f. bax abadə
ABAD2(AN)1 f. bax abadə. ABADAN2 f. 1) abad olan yer; 2) əhali yaşayan, məskun yer
f. tir-tikintisi olan, şen
f. abad olma, abadlıq
ə. atalar və babalar, əcdad
f. suyun qarşısına çəkilən bənd
f. arpa suyu, pivə
ə. 1) dərviş, qələndər; 2) yüngül söyüş kimi işlədilir
f. ovdan
f. 1) sulu; 2) m. məlahətli, axıcı (səs, şeir və s. haqqında)
f. dəstəmaz bax qüsl (1-ci mənada)
f. dəstəmaz almaq üçün lüləkli və qulplu qab
f. ayaqyolu, subaşı
f. kiçik su hövzəsi, gölməçə. Abəki-şur 1) kiçik şor su hövzəsi; 2) m. Xəzər dənizi
f. su anbarı; gölcük
f. 1) parç, tayqulp; 2) abgərdən
f. 1) sulu; 2) m. parlaq, şəffaf
f. 1) şüşə; 2) büllur; 3) şirə, mina
f. 1) abı, mavi, göy; 2) maye, duru
f. ətsuyu, bozbaş
f. 1) su içilən yer, bulaq üstü, çay kənarı; 2) su içmək üçün qab, su qabı
f. 1) sulu, suya aid olan; 2) su rəngində, abı
ə. ibadətlə məşğul olan, ibadət edən
ə. və f. abid kimi, özünü abidə oxşadaraq
ə. «abid» c. abidlər, ibadət edənlər
f. 1) çiçək (xəstəlik), çopur, çopurluq; 2) qabar
f. 1) çiçək çıxarmış, çiçək xəstəliyinə tutulmuş; 2) qabarlı, qabarı olan
ə. keçən, keçib-gedən, keçici
ə. «abir» c. keçənlər, keçib-gedənlər
ABNOS // ABNUS f. 1) Hindistanda bitən qara rəngli, bərk və qiymətli ağac; 2) m. qaralıq, qara olma
f. suçiləyən, gülsulayan
ə. 1) ala xallı (at və s. haqqında); 2) səpgi, səpmə
f. 1) çirkli su tökülən yer; 2) ayaqyolu; 3) tayqulp, parç
f. «üz suyu» m. şərəf, abır, həya
f. «su və dən» yemə-içmə, yemək
f. və ə. 1) su və yem; 2) maddi nemət(lər), yaşayış üçün lazım olan şey(lər)
f. «su və gil» m. aləm, dünya
f. «su və hava» iqlim, hava
f. «su və rəng» parlaq; parıltı, işıltı
f. «su və işıq» 1) təzəlik; 2) m. dəbdəbəlilik, təmtəraqlılıq
f. 1) suçu, sulayan, sulayıcı; 2) m. yardım, kömək
f. 1) sulama; 2) m. yardım etmə, köməklik
ə. 1) fil dişi; 2) şirmayı
ə. «əcəl» c. əcəllər
ACİL1 ə. 1) tələsən; 2) indiki, hazırkı. ACİL2 ə. 1) təxirə salınmış; 2) vaxtı uzadılmış; 3) m. o dünya, axirət
ACİLƏN1 ə. tələsik, tez, əlüstü. ACİLƏN2 ə. təxirə salınaraq
ACİR1 ə. icarəyə verən, icarəçi. ACİR2 f. bax acür