AN1 ə. 1) göz yumub-açınca, çox az zaman; 2) vaxt, zaman. Ani-vahid bir an, azacıq bir zaman. AN2 f. o (işarə əvəzliyi)
f. o ki… o şey ki…
ə. hər göz yumub-açınca, hər an, anbaan
ANƏSTÜNAR(ƏN) ə. «oda alışdım»
f. o zaman, o vaxt
ə. azacıq bir zamanda, çox tez, göz yumub-açınca
f. o dünya, axirət
ə. 1) həya, abır; 2) utanılmalı iş, hərəkət
f. bəzəyən, zinətləndirən, süsləyən
f. 1) qərar tapma, sakit olma; 2) rahatlanma, rahat olma; 3) bir yerdə qalma, sakit olma. Arami-dil (can) ürək dincliyi, can rahatlığı
ARAMGAH, ARAMGƏH f. 1) istirahət yeri; 2) oturulan yer, mənzil, məskən; 3) sərdabə, məqbərə, mavzoley
f. bax aramgah (1-ci və 2-ci mənalarda)
f. rahat
f. sakin, yaşayan
f. 1) bəzənmiş, bəzəkli; 2) düzəldilmiş, tərtib edilmiş
f. bəzək, zinət. Arayişi-çəmən çəmən bəzəyi
ARİ1 ə. 1) çılpaq, yalın, lüt-üryan; 2) boş, dolu olmayan; 3) məhrum. ARİ2 f. bəli, hə
ə. xalis ərəb, əsl ərəb
ə. 1) bilən, bilikli, bilik sahibi; 2) tanıyan; 3) klassik Şərq şerində mistik sufi haqqında işlədilir
ə. və f. arifcəsinə, bilikli adam kimi
ə. bürovuz, müvəqqəti istifadə üçün alınan (və ya verilən) şey
ə. bürovuz olaraq, müvəqqəti olaraq
ə. və f. fani dünya, müvəqqəti dünya
ə. 1) sonradan əmələ gələn, baş verən, əsli olmayan; 2) şikayətçi; 3) üz, yanaq; 4) təsadüfi, təsadüfən
ə. 1) baş verən, üz verən; 2) əmələ gələn ilişik, əngəl, maneə; 3) bədbəxt hadisə
ə. əslində olmayıb sonradan əmələ gəlmiş
f. istək
f. arzu, istək
f. arzulayan, istəyən
f. arzu edən, arzusunda olan, istəyən
AS1 ə. mərsin (kol bitkisi). AS2 ə. sincab (xəz dərili heyvan). AS3 f. 1) dəyirman daşı; 2) bax asiya(b)
ASA1 f. kimi, bənzər, oxşar. ASA2(Y) f. dinc, rahat
ə. «əsəm» c. təqsirlər, suçlar
f. çətin olmayan, sadə yüngül
f. 1) asanlıq, sadəlik; 2) asancasına, sadəcə, zəhmətsiz olaraq
ə. «əsər» c. əsərlər. Asari-ətiqə köhnədən qalmış mədəniyyət abidələri, tarixi abidələr; asari-güzidə seçilmiş əsərlər
ASA2(Y) f. dinc, rahat
f. 1) əmin-amanlıq, sakitlik; 2) dinclik, rahatlıq
ə. Süleyman peyğəmbərin çox ağıllı və tədbirli vəzirinin adı
ə. və f. Asəf kimi ağıllı tərzdə, tədbirlə
ə. bax asəfvəş
ə. və f. Asəf kimi tədbirli, ağıllı
ə. 1) itaət etməyən, sözə qulaq asmayan; 2) üsyançı, üsyan edən, üsyankar; 3) günahkar, təqsirkar; 4) özündən çıxan, coşan
f. bəla, müsibət
f. zərərverici
ə. sərt, şiddətlə əsən (külək haqqında)
ASİM1 ə. ismətli, namuslu. ASİM2 ə. günahkar, təqsirkar
AS(İ)MAN f. göy, səma