ə. 1) yüksək vəzifə, böyük məqam; 2) bir çayın dənizə və ya başqa çaya töküldüyü yer; çayağzı
ə. və f. vəzifəli, vəzifəsi olan
ə. və f. vəzifəli olma, vəzifəlilik
ə. və f. mənsəb verən; vəzifəpərəst
ə. və f. vəzifəni sevmə; vəzifəpərəstlik
ə. yaddan çıxmış, unudulmuş
MƏNSUB1 ə. 1) qoyulmuş, qonmuş; 2) təyin olunmuş; 3) dikinə basdırılmış, dikinə qoyulmuş; 4) ərəb dili qrammatikasında: təsirlik halda olan
MƏNSUBƏ1 ə. 1) vəzifə; 2) tikilmiş. MƏNSUBƏ2 ə. şahmat
ə. mənsub olma, asılı olma, mənsubluq, asılılıq
ə. 1) toxunmuş; 2) toxuma (parça və s. haqqında)
ə. 1) qüvvədən düşmüş; 2) ləğv edilmiş
MƏNSUR1 ə. 1) dağınıq, pərakəndə; 2) nəsrlə yazılmış (ədəbi əsər haqqında) // nəsr. MƏNSUR2 ə. qələbə çalmış, üstün gəlmiş
ə. qalibiyyət, müvəffəqiyyət
ə. 1) mətnə yazılmış, qeyd edilmiş; 2) sübut gətirilmiş; 3) haqqında Qur’anda ayə olan məsələ
MƏNŞƏ’ ə. 1) törənən yer, bir şeyin çıxdığı və ya zahir olduğu yer; 2) əsil, əsas, kök; 3) başlanğıc, əvvəl
MƏNŞUR1 ə. riyaziyyatda: prizma. MƏNŞUR2(Ə) ə. 1) yayılmış, aşkar olmuş; 2) nəşr edilmiş, çap olunmuş; 3) padşah tərəfindən verilmiş (fərman və s
MƏNŞUR2(Ə) ə. 1) yayılmış, aşkar olmuş; 2) nəşr edilmiş, çap olunmuş; 3) padşah tərəfindən verilmiş (fərman və s
ə. 1) qurşaq, kəmər; 2) Yer kürəsinin müəyyən xüsusiyyətə malik sahəsi
ə. 1) düzgün təfəkkür qaydalarından bəhs edən elm; 2) nitq, dil; 3) müsahibə, söhbət; 4) ağlabatan, düzgün, düz (fikir və s
ə. 1) məntiq elminə aid olan; 2) məntiq qaydalarına uyğun, ağıla müvafiq, əsaslandırılmış (fikir və s
ə. və f. məntiq mütəxəssisi, məntiq elmi ilə məşğul olan alim
ə. «quşların söhbəti» (XIII əsr şairi Fəridəddin Əttarın əsərinin adından ümumiləşmişdir)
ə. 1) söylənmiş söz; 2) məfhum, məal
MƏ’NUS(Ə) ə. 1) alışmış, isinişmiş; 2) adət, vərdiş
MƏ’NUSİYYƏT ə. alışma, isinişmə, adət etmə
ə. asılı, bir şeyin varlığından asılı olan
ə. məqsəd; niyyət olunan şey
ə. kişi toxumu; erkək heyvanın toxumu; sperma
MƏNZƏLƏ(T) ə. dərəcə, rütbə
ə. 1) görünən yer; 2) görünüş, surət; 3) aspekt
ə. 1) seyr olunan təbiət, təbiətin görünüşü; 2) belə yerləri təsvir edən şəkil; peyzaj, panorama; 3) perspektiv
ə. 1) düşərgə, durma yeri, dayanacaq yer; 2) iki dayanacaq yeri arasındakı məsafə; 3) oturacaq yer; məskən; 4) otaq, ev; 5) faza, mərhələ
MƏNZİLGAH, MƏNZİLGƏH ə. və f. mənzil yeri, yaşayış yeri; mənzil
MƏNZU’ ə. ayrılmış, qoparılmış
ə. 1) yanbayan düzülmüş, cərgə ilə qoyulmuş; 2) sıx bitmiş
ə. endirilmiş, düşürülmüş; göndərilmiş, nazil edilmiş
ə. 1) nizamla düzülmüş, müntəzəm; 2) şeirlə yazılmış (ədəbi əsər haqqında) // şeir
ə. 1) sıra, düzüm; 2) şeir, poema
MƏNZUR1 ə. nəzir deyilmiş, mübarək bir yerə veriləcəyi vəd olunmuş. MƏNZUR2 ə. 1) nəzərdə tutulmuş; 2) baxılan, nəzər salınan; 3) məqsəd, niyyət
MƏR’A ə. otlaq
MƏRABE’ ə. «mürəbbe’» c. 1) ədəbiyyatda: dördlüklər; 2) riyaziyyatda: kvadratlar
ə. «mərhəmət» c. mərhəmətlər
ə. «mərkəb» c. 1) minik heyvanları; 2) gəmilər
ə. «mərkəz» c. mərkəzlər
ə. öyrənmək həvəsi, maraq
ə. «mərqəd» c. 1) yatacaqlar; 2) m. qəbirlər, məzarlar
ə. 1) arzu, istək; 2) niyyət, məqsəd, qəsd