ə. məsciddə mollanın, vaizin, xətibin və b. oturduğu hündür yer
f. 1) şüşə, büllur, şir; 2) mozaika, rəngarəng şüşə; 3) siferblat; 4) göy, səma, asiman
ə. «minnət» c. minnətlər
ə. 1) böyük, geniş, enli yol, şahrah; 2) plan, proqram; 3) üsul, tərz, qayda
ə. …görə …üzrə
MİNHEYSÜLMƏCMƏ’ ə. bütünlüklə, məcmu etibarilə
ə. dimdik
ə. dimdikvari, dimdik şəklində
ə. deşici cərrahiyyə aləti
ə. özünü mənən borclu bilmə
ə. və f. təşəkkür edən, yaxşılığı bilən; minnətçi
ə. və f. minnətdarlıq
ə. və f. minnət çəkən, özünü minnətçi bilən
ə. və f. minnət çəkmə, özünü minnətçi bilmə
ə. mişar, bıçqı
ə. mişar kimi dişləri olan; diş-diş
f. bax nimtənə
f. behişt, cənnət
ə. 1) surət, tərz, qayda; 2) yol, üsul
f. «əmir»dən. 1) başçı, rəis, rəhbər; 2) ağa, bəy; 3) seyid nəslindən olanların adlarının əvvəlinə artırılır
f. suvarma işlərini idarə edən adam
f. suvarma işlərini idarə etmə
f. «mir» c. başçılar, rəislər
ə. «mərrə» c. dəfələrlə, çox dəfə. Mirari-vəqt çox vaxt
ə. dəfələrlə; təkrarən
ə. ölən adamdan qalan mal, mülk və s
MİR’AT ə. güzgü, ayna
ə. dirsək
f. hökümətə, xəzinəyə aid olan
ə. nərdivan, pilləkən
f. və ə. «qəzəbin başçısı» cəllad
ə. teleskop
ə. gəmi lövbəri
f. əsli ə. «əmir» və f. «zadə» 1) şəxs adından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; 2) savadlı adam; 3) yazı-pozu ilə məşğul
ə. əhd-peyman, qarşılıqlı vəd
ə. 1) nümunə; 2) oxşar, bənzər; 3) tay, bərabər; 4) naxış, şəkil; 5) əmr, fərman; 6) ərəb qrammatikasında: kök hərflərindən birincisi «vav» və ya «ye»
ə. çıraq, lampa, fənər
ə. bir şeyin doğruluğunu təsdiq edən şey, hadisə və s
ə. süzgəc, filtr
ə. bax mişk
ə. müşk qoxusu verən meyvə
ə. müşkə aid olan; müşklü
MİSKİN1 ə. 1) yoxsul, fağır, yazıq; 2) bacarıqsız, aciz. MİSKİN2 ə. və f. bax müşkin
ə. və f. miskinliklə, acizanə
ə. 4,65 qram ağırlıq ölçüsü
ə. deşik açmaq üçün alət; buruq
ə. cilalayıcı alət
ə. kimi; bənzər, oxşar. Misli-fəvvarə fəvvarə kimi; misli-lalə lalə kimi, qıpqırmızı; misli-ney ney kimi, tütək kimi
ə. mıx
ə. mıx kimi olan