f. 1) sınaq, yoxlama; 2) təcrübəli, yoxlanmış, sınaqdan çıxmış
f. incimiş, əziyyət görmüş
f. ürəyi sınmış; incimiş
f. inciklik, ürəyi sınma
ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 2-ci hərfi; əbcəd hesabında 2 rəqəmini ifadə edir
ə. «bismillah» ifadəsinin ixtisarı
BAB1 ə. 1) qapı; 2) əsərin fəsli; 3) mövzu, məsələ. Babi-ali Sultan Türkiyəsində mərkəzi hökumət. BAB2 f
BABƏT1 f. xüsus, barə. BABƏT2 f. növ, cür, tərz. BABƏT3 f. ortabab, birtəhər; nə yaxşı, nə pis
ə. 1) babilik məzhəbinə mənsub adam; 3) m. dinsiz (tənə ilə işlədilir)
f. Babil şəhərinə mənsub olan; babilli
f. nəsilcə babilli olan, mənşəcə babilli
ə. Allahın qapısı, Tanrının qapısı (Məkkə haqqında)
f. 1) vergi; 2) rüsum; 3) məğlub ölkənin qalib ölkəyə hər il ödəməli olduğu pul, təzminat; 4) m. intiqam, qisas
f. vergi toplayan
f. vergi verməli olan
f. vergi alan
BAD1 f. 1) külək, yel; 2) m. yox olma, məhv olma. Badi-aşub bax badi-tünd; badi-fəna’ dağıdıcı külək; badi-həva’ əsən külək, yel; badi-murad gəmi gedə
f. bax badban
bax badabad
f. olsun, qoy nə olur olsun
f. ağa, sahib
f. «külək gətirən» 1) m. təsadüfi qazanc; 2) m. tapılmış şey, tapdıq
f. çərpələng
f. «külək vuran» 1) yelpinc, yelpik; 2) ventilyator
f. qarlı külək; boran, çovğun
f. 1) şərab, çaxır; 2) şərab piyaləsi
f. şərab satan, çaxırçı
f. içki içən, içki düşkünü
f. çəyirdəyi yeyilən meyvə və həmin meyvənin ağacı (badam)
f. badamı, badam kimi (əsasən göz haqqında)
f. şərab içən, badə içən
f. içki düşkünü, şərab düşkünü, əyyaş
f. içki içilən yer, meyxana
f. qasırğa
BADİ1 f. 1) küləkli, yelli; 2) yelkənli (gəmi haqqında); 3) nəfəsli (musiqi aləti haqqında). BADİ2 ə
f. bax badyan
ə. gözlənilməz hadisə
ə. çöl, səhra
ə. və f. 1) çöldə yaşayan, çöldə gəzən; 2) köçəri
ə. və f. «çöldə oturan» çöldə yaşayan
ə. və f. çöldə gəzən, bədəvi
f. 1) həcəmət; 2) havasoran boru
f. küləklə döyüşən, küləyə qarşı duran
f. küləyin istiqamətini və sürətini göstərən cihaz
BADPA(Y) f. «külək ayaqlı» 1) sürətlə hərəkət edən, çox sürətli; 2) sürətlə gedən; löhrəm (at haqqında)
f. «külək ölçən» m. boş, avara, veyil gəzən, sərgərdan
f. 1) raziyanə; 2) cirə
f. və ə. ədəbli; ədəblə
f. toxuma parça