ə. və f. bəla yağdıran, bəla gətirən
ə. və f. özünü bəlaya salan, macəra axtaran
ə. axmaqlıq, sarsaqlıq
ə. və f. bax bəlazədə
ə. 1) xəbər vermə, bildiriş; 2) rəsmi məlumat
ə. 1) fikri incə, açıq gözəl ifadələrlə anlatma; 2) natiqlik bacarığı, natiqlik məharəti
ə. və f. özünü bəlağətli göstərməyə çalışan, danışığında yerli-yersiz çətin anlaşılan sözlər işlədən
ə. və f. 1) bəlağətlə danışan, fikrini gözəl və səlis ifadə edən; 2) m. danışığında anlaşılmayan, çətin və qəliz sözlər işlədən
ə. və f. bəlağətlə danışan, natiqlik məharəti olan
ə. axmaqlıq, giclik, sarsaqlıq, əbləhlik
ə. və f. bəla çəkən, əziyyət çəkən, başıbəlalı
ə. «bəliyyə» c. bəlalar, bədbəxtliklər
ə. və f. bəla görmüş, bədbəxtliyə düçar olmuş
ə. kiçik şəhər, qəsəbə
ə. 1) ölkə; 2) vilayət; 3) şəhər
ə. 1) şəhərə, ölkəyə aid olan; 2) şəhərli; 3) yerli, məhəlli
ə. bələdlik, tanışlıq, bələd olma
ə. öskürərkən ifraz olunan selikli maddə, hayxırıq
ə. 1) selikli, bəlğəmli; 2) m. fleqmatik, laqeyd, key
ə. 1) boğazından bəlğəm gələn; 2) m. laqeyd, key, ağırtərpənən
ə. «bəlkə, onlar yollarını daha çox azmışlar» (Qur’anda bir ayənin sonu)
BƏLİ f. hə. BƏLİ(YYƏ) ə. 1) bəla, müsibət; 2) çətinlik, ağırlıq
ə. küt, gec başa düşən; axmaq, sarsaq
ə. kütbeyin
ə. 1) bəlağətlə danışan, yazan, fikrini gözəl ibarələrlə ifadə edən; 2) bəlağətli, bəlağətlə söylənən, yazılan; 3) ifadəli; 4) təsirli, effektli; 5) h
ə. və f. təəssüratla, təsirlə
ə. axmaq, gic, sarsaq, əbləh
ə. iblis (əsasən şeirdə vəzn xatirinə «iblis» əvəzinə «bəlis» işlədilir)
BƏLİ(YYƏ) ə. 1) bəla, müsibət; 2) çətinlik, ağırlıq
BƏL’UM ə. qırtlaq
ə. 1) simli musiqi alətlərində qalın səs çıxaran sim, tel; 2) həmin simin, telin çıxardığı səs
f. və ə. izafət birləşməsinin «olunca, görə» mənasında işlənən birinci tərəfi, məs.: Bəmücərrədi-təklif təklifə görə, təklif olunca
f. xal
ə. «bəndər» c. limanlar
f. 1) adlı, adına; 2) məşhur, şöhrətli, adlı-sanlı
ə. barmaq, barmağın ucu
ə. «bint» c. qızlar
BƏNATÜNNƏ’Ş ə. Böyük Ayı bürcü
f. 1) bağ, ip; 2) suyun qarşısını kəsmək üçün divar, sədd; 3) paraqraf (sənəddə); 4) bir neçə misradan ibarət şeir bölgüsü; 5) bağlı, əlaqədar; 6) zən
f. 1) dustaq; 2) kölə, qul; 3) insan, adam; 4) kor-koranə tabe olan; 5) mən (qarşısındakına hörmət olaraq işlədilir)
f. buyruq qulu, hər bir tapşırığı sözsüz yerinə yetirən
f. «bəndə» c. bəndələr
f. bəndəlik, qulluq
f. bax bəndəpərvər
f. qulunu yaxşı saxlayan, quluna yaxşı baxan (Allahın sifətlərindən biri)
f. qullarını yaxşı saxlayaraq
f. bax bəndərgah
f. 1) kiçik liman; 2) liman və boğaz ağızlarında salınan kiçik qala
f. liman
f. qul, kölə, əsir