ə. çoxluq, bolluq
f. və ə. əksinə olaraq, tərsinə olaraq
f. və ə. izafət birləşməsinin «adətə görə» mənasında birinci tərəfi, məs.: bərəsmi-adət adət rəsmincə, adətə görə
ə. «bərat» c. baratlar
f. qar
f. sulu qar
f. 1) dabaq, ağız yarası; 2) inciçiçəyi
f. və ə. fərz edək ki… tutaq ki…
f. girov
f. qartəmizləyən
f. 1) yarpaq; 2) vərəq, səhifə. Bərgi-eyş yaşayış vəsaiti; bərgi-gah saman yarpağı; bərgi-xəzan payız yarpağı, payızda ağacdan tökülən sarı yarpaq, xə
BƏRGƏŞT(Ə) f. dönmə, qayıtma, geri dönmə; tərsinə çevrilmə
f. 1) yarpaq və meyvə; 2) m. vəsait
f. 1) sərvət, var-dövlət; 2) yaşayış vəsaiti
f. 1) silah, yaraq; 2) yaşayış vəsaiti
f. yadigar verilən hədiyyə
f. bəyənilmiş, seçilmiş, seçmə
f. və ə. haqq üzrə, düz, doğru
f. qarmaqarışıq, dağınıq, qarışıq
f. bir-birinə qarışmış, qarışıq
f. və ə. havaya buraxılmış, uçurulmuş
f. və ə. diri, canlı
f. böyük qonaq otağı
f. riyaziyyatda: kəsr
f. hissə, pay
f. 1) təsadüf; 2) qabağını alma; 3) toqquşma
f. 1) faydalanmış, mənfəət götürmüş; 2) arzusuna yetişmiş; xoşbəxt
ə. 1) sağalmış, qurtulmuş; 2) pak, təmiz; 3) bəraət qazanmış; günahsız; 4) kənar, iraq; 5) azad
f. qasid, çapar
f. 1) yüksək, uca; 2) m. ali, yüksək
ə. borc və ya təqsirdən qurtularaq bəraət qazanmış, borcu və ya təqsiri bağışlanmış
f. və ə. 1) sapsağlam; 2) tam, mükəmməl; 3) büsbütün, tamamilə; 4) nöqsansız, qüsursuz
f. 1) çəkilmiş, sıyrılmış, qınından çıxarılmış; 2) ucaldılmış, qaldırılmış; 3) irəli çəkilmiş
ə. 1) ildırım, şimşək; 2) parıltı, parlama. Bərqi-ah soyuq ah
ə. və f. ildırım kimi, çox sürətlə, sürətli
f. və ə. möhkəm, daimi, davamlı, dəyişməyən, sabit
f. və ə. qəsdən, bilə-bilə, bilərəkdən
BƏRQÜ RƏ’D ə. tufan; ildırım və göy gurultusu
f. və ə. aşkar, aydın, göz qarşısında
f. və ə. muradına çatma, arzusu yerinə yetmə
f. gənc, dəliqanlı
f. 1) proqram; 2) cədvəl; 3) plan, iş planı; 4) reqlament
f. əmələ gəlmiş, təşkil edilmiş; qurulmuş
ə. 1) quru (dəniz müqabili); 2) biyaban, səhra, susuz yer; 3) quruluq, susuzluq
ə. maye soyutmaq üçün qab
ə. 1) çox parlaq; parıldayan; 2) bərq vuran, parıldayan
ə. 1) çöldə olan, yabanı; 2) xarici, zahiri; 3) şəriət ehkamlarına riayət etməyən
f. quru
ə. quru ilə, quru yolu ilə