ə. 1) caiz olma, qadağan olmama; 2) icazə; 3) yol verilmə; mümkünlük
f. arpadan bişirilmiş
CƏZA’ ə. 1) tənbeh; 2) mükafat
CƏZA(Y)İR ə. «cəzirə» c. adalar
ə. özünə tərəf çəkmə, cəlb etmə
ə. 1) məsafə; 2) eşq, təəşşüq; 3) ehtiraslı arzu, həvəs; 4) cazibədarlıq, məlahətlilik; 5) cuşa gəlmə, coşma, vəcdə gəlmə
CƏZƏ’ ə. fəryad, haray, qışqırıq, bağırtı
ə. gicişmə
CƏZƏL1 ə. şadlıq, sevinc, şənlik. CƏZƏL2 ə. əruz vəznlərindən biri
ə. çox, bol
ə. ada
ə. 1) kəsmə, qət etmə; 2) qəti qərarlaşdırma; 3) ərəb əlifbasında: sükun və hərəkəsizlik işarəsi
ə. dəniz suyunun vaxtaşırı çəkilməsi
ə. çox cazibəli, cazibədar
ə. 1) qəssab; 2) m. qəddar, zalım
ə. 1) yaxa; 2) paltarın üst və ya içinə tikilən kisəcik
ə. «cəbəl» c. dağlar
ə. 1) yaradılış, xilqət; 2) zat; 3) təbiət, xasiyyət
ə. təbii, fitri, yaradılışda olan (hal, xasiyyət haqqında)
ə. uzun, nazik boyun
CİDA1 ə. mizraq, süngü. CİDA2 ə. bax cüda
ə. və f. 1) ayrıca, ayrı olaraq; 2) təkbaşına, təklikdə
ə. 1) dava, müharibə; 2) şiddətli mübahisə, qalmaqal
ə. və f. döyüş meydanı, dava meydanı
ə. 1) divar; 2) arakəsmə; 3) m. maneə
ə. 1) çalışıb çapalama, cəhd etmə, səy etmə; 2) ciddi olma, ciddilik
ə. ciddi olaraq, gerçəkdən, həqiqətən; çox
ə. 1) təmkinli, ağırbaşlı; 2) dərindən fikirləşmə
ə. ciddilik
ə. çalışıb-çapalama, səy
ə. 1) leş, qoxumuş, cəmdək; 2) m. sərmayə, var-dövlət
ə. və f. leş yeyən, cəmdək yeyən (heyvan və ya quş haqqında); kərkəs (quş)
f. 1) cüt, qoşa; 2) tay, yoldaş; 3) sıxlıq, kiplik
f. ciyərli, cəsarətli, cürətli
f. köks qəfəsində ciyərin yerləşdiyi yer
f. bax cigərparə
f. «ciyər yeyən» 1) qəmli, qüssəli; 2) qüssələndirən, dərd verən
f. ciyəri qana dönmüş; m. dərdli
f. «ciyər parçası» övlad
f. ciyər yandıran; qəmli, kədərli, qüssəli
ə. 1) döyüş, vuruş, müharibə; 2) din uğrunda müharibə; din yolunda çalışma
ə. «cəhət» c. cəhətlər
ə. 1) bir işi yerinə yetirmək üçün istifadə edilən qurğu; 2) cehiz
ə. 1) kəkil; 2) birçək; 3) bayraq, ələm; 4) qotaz; 5) tacşəkilli daş-qaşlı qadın baş bəzəyi
CİLA’ ə. parlaqlıq, parlama
CİLA’DAR ə. və f. cilalanmış, pardaxlanmış, parladılmış
ə. köynək
ə. 1) dəri; 2) meşin; 3) kitabın qabığı; 4) böyük kitabın bölündüyü hissələrdən hər biri; hissə; 5) m
f. 1) atın yanında gedib onun cilovunu tutan adam; 2) öndə gedən; karvanbaşı